Uprawnienie do korzystania z oprogramowania najczęściej nabywane jest na podstawie umowy licencji. W praktyce często pojawia się potrzeba wypowiedzenia tego rodzaju umowy przez którąś ze stron. W niniejszym artykule przyjrzymy się, od czego zależą i jak długie są terminy wypowiedzenia umów licencyjnych.
Jak zwykle, w pierwszej kolejności należy zajrzeć do umowy. Co do zasady (jeśli treść umowy nie stanowi inaczej) umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pięciu lat na terytorium państwa, w którym licencjobiorca ma swoją siedzibę. Jeżeli więc zbliża się termin upływu 5 lat od daty zawarcia umowy, a w jej treści nie przewidziano żadnych szczegółowych zapisów dotyczących czasu trwania umowy, to nie trzeba jej nawet wypowiadać – wygaśnie ona samoczynnie po upływie 5 lat od daty zawarcia.
W umowach licencyjnych najczęściej jednak znajdują się zapisy mówiące o czasie trwania licencji. Licencje mogą być zawarte na czas oznaczony (terminowo) lub nieoznaczony (bezterminowo), co rodzi konkretne konsekwencje.
Licencja na czas oznaczony
W umowie licencji zawartej na czas oznaczony okres trwania licencji jest z góry określony przez strony. W umowie takiej strony mogą (ale nie muszą) przewidzieć termin wypowiedzenia umowy. Jeżeli w umowie został wskazany termin wypowiedzenia (np. miesięczny ze skutkiem na koniec miesiąca), ma on zastosowanie. Jeżeli natomiast w treści umowy licencyjnej nie ma żadnych zapisów dotyczących możliwości wypowiedzenia umowy, nie może ona zostać wypowiedziana i dana licencja na oprogramowanie będzie trwała do końca okresu jej udzielenia.
Pokreślić należy, że licencję udzieloną na okres dłuższy niż pięć lat uważa się, po upływie tego terminu, za udzieloną na czas nieoznaczony (art. 68 ust. 2 Prawa autorskiego).
Licencja na czas nieoznaczony
Udzielenie licencji na czas nieoznaczony musi wynikać wprost z treści umowy. W przypadku udzielenie tego typu licencji strony mogą przewidzieć w umowie stosowne terminy wypowiedzenia zarówno dla twórcy oprogramowania (licencjodawcy), jak i licencjobiorcy. Jeżeli zapisy takie nie zostały zawarte w umowie, Prawo autorskie daje możliwość wypowiedzenia umowy przez twórcę z zachowaniem rocznego okresy wypowiedzenia ze skutkiem na koniec roku kalendarzowego (art. 68 ust. 1 Prawa autorskiego). Co ciekawe, prawo nie przewiduje wprost analogicznego uprawnienia po stronie licencjobiorcy. W doktrynie wskazuje się jednak, że w razie braku zastrzeżenia możliwości wypowiedzenia umowy licencji zawartej na czas nieoznaczony, zarówno wobec twórcy, jak i licencjobiorcy, należy stosować taki sam termin wypowiedzenia (np. T. Targosz [w:] Flisak, Prawo, s. 908).